Durft u te slapen in een “echt spookachtig” huis uit de 19e eeuw? Voor mij – ik heb het geprobeerd. En geloof me, sommige ervaringen vergeet je gewoon nooit.
Het begon allemaal toen ik samen met huisgenoten tijdelijk een karakteristiek, maar ouderwets pand uit 1870 betrok aan de rand van Groningen. Niemand van ons geloofde in geesten. Tot we iets anders merkten…
De nachtelijke geluiden waar niemand aan kon wennen
Het begon onschuldig: krakende vloeren. Vervolgens hoorde iedereen geregeld voetstappen op de trap in het midden van de nacht — niemand bekende op te zijn geweest. Echt, die traptreden klonken telkens alsof iemand haastig naar boven of beneden rende.
En dan de gangen: bij het zachte schijnsel van de straatverlichting zag je soms uit je ooghoek donkere contouren voorbijschieten — schaduwfiguren. Geen logische verklaring, tenzij u gesteld bent op écht late bezoekjes van het onzichtbare soort.
Het incident met de slaapkamerdeur
De kamers boven — vooral de mijne op zolder — hadden niet eens deuren. Iemand sliep altijd direct aan de overkant. Op een ochtend vroeg mijn huisgenoot: “Had jij gisteren visite?” Nee, ik was alleen thuis, wist ik zeker.
“Nou,” zei ze, ”ik zag de hele nacht een lange, donkere gestalte op de drempel van jouw kamer staan.” Kippenvel. Wie verzint zoiets?
Zelfs de kelderdeur deed mee (en niet dankzij de wind)
Het meest bizarre? De oude deur naar de kelder — ingesloten op een overdekte veranda en volledig uit de tocht — sloeg eens ‘s nachts zonder aanleiding dicht. Geen wind, geen huisgenoot; iedereen sliep. Gewoon zomaar: klap.
Later vonden we onder de houten vloerplanken een vergeelde krantenknipsel uit 1890. Bovenaan stond: “Moordenaar opgehangen in Groningen”. Is het toeval dat ons huis op precies dat soort krantenkoppen lijkt te zijn gebouwd?
Bijna alles heeft een verklaring — behalve dit huis
Uiteindelijk verhuisde ik naar een Victoriaanse stadswoning uit 1891 in Zwolle, waar het spannendste onder de ventilatieroosters tot nu toe een kinder-Spiderman-handschoen en verroeste haarspelden bleek. Heel eerlijk: zelfs al weet ik dat er ooit iemand in dat nieuwe huis is overleden — écht spookachtig voelt het er niet.
Een les voor uw volgende huurhuis
- Controleer bij oude panden altijd de geschiedenis — soms leert een krantenknipsel u meer dan de makelaar
- Durf rare geluiden te benoemen, zeker met huisgenoten
- En houdt rekening met – wie weet – een onverwachte nachtelijke gast op de gang
Vraag me wat je wilt, maar van dat huis in Groningen droom ik soms nog steeds. Gelukkig alleen als ik wakker ben.
