Stelt u zich eens voor: een stad in Alaska waar vrijwel alle inwoners samenleven in één enkel flatgebouw. Klinkt als een urban legend? Nee hoor — het is gewoon Whittier, net buiten Anchorage, tussen bergen en mist, waar de bewoners al decennialang samen de lift delen op weg naar hun voordeur.
Whittier in een notendop: klein, nat en bijzonder
Wie in Nederland weleens klaagt over de regen in Rotterdam — nou, Whittier doet er nog een flinke schep bovenop. Met slechts zo’n 270 inwoners in 2025 is dit kustplaatsje langs het Passage Canal berucht om z’n natte klimaat. Maar vooral om het tekort aan losse huizen: bijna iedereen woont samen in de Begich Towers, een 14 verdiepingen tellend flatgebouw met zo’n tweehonderd appartementen.
Onlangs nog haalde Whittier de wereldpers én TikTok, waar Amerikaanse toeristen als Nikki Delventhal het stadje uitriepen tot “het vreemdste plekje van Alaska”. Rampscenario’s genoeg: Word je door de tunnel verrast als hij om 22:30 dichtgaat — tja, dan sta je daar voor een dichte deur in de vrieskou.
Een stad onder één dak: hoe werkt zoiets?
Waarom zou je er überhaupt voor kiezen om met de hele stad in één gebouw te wonen? De verklaring is logisch — in Whittier kun je bijna alles regelen zonder naar buiten te hoeven. Denk aan een postkantoor, winkel, wasserette, kerk, binnenspeelplaats en tot voor kort zelfs een politiebureau. Kinderen gaan via een tunnel naar school, winterjassen blijven soms letterlijk jaren onaangeraakt.
- Postkantoor op de begane grond
- Een kleine supermarkt voor de basics (ja, zelfs stroopwafels kom je er af en toe tegen)
- Laundry-service als het weer écht te Alaska-achtig is
- En wie met zijn buren wil dansen, vindt in het gebouw regelmatig een feestje of bingo.
Oorsprong: militaire geheimzinnigheid
Whittier ontstond tijdens de Tweede Wereldoorlog als geheime legerhaven: dicht in de bergen, permanent bewolkt en bereikbaar via een (nu beroemde) 4-kilometerlange tunnel. De gebouwen waren bedoeld voor legerpersoneel. Toen de militairen vertrokken, bleef een handjevol burgers achter en werd Whittier officieel een eigen stad in 1969.
Het inmiddels verlaten Buckner-gebouw was vroeger de plek waar nog meer gezinnen woonden — compleet met bowlingbaan, bioscoop, bibliotheek en zelfs een eigen radiostation. Tegenwoordig is het pand een geliefd object onder urbexers en fotografen, al waarschuwen locals voor instortingsgevaar.
Het leven nu: liftpraatjes en zomerse zon
Tegenwoordig gebeurt het dagelijks leven in Whittier gewoon in de lift. “Waar hebben jullie elkaar ontmoet? De lift!” grappen bezoekers in de reacties op TikTok. Voor boodschappen of een avondje uit trekken bewoners vooral naar Anchorage, zo’n uur verderop — mits de tunnel open is.
En hoewel Whittier minuscuul is, passeren in de zomer ruim 700.000 toeristen het stadje, aangetrokken door het noordelijke natuurschoon van Prince William Sound. Leuk feitje voor de liefhebber: in de zomermaanden blijft het er maar liefst 22 uur per dag licht. Niet altijd handig als je probeert te slapen, trouwens.
Kun jij er wonen?
Het idee van een stad waar iedereen onder één dak leeft — een soort mini-Nederland, maar dan in Alaska. Praktisch, gezellig, maar misschien ook soms een tikkie benauwend. Des te leuker dat een enkele roman (inclusief zombie-apocalyps) hier eindigt — dit stadje prikkelt duidelijk de fantasie.
Mocht je ooit de kans krijgen om Whittier te bezoeken, vergeet dan niet je boodschappenlijstje: de dichtstbijzijnde Albert Heijn vind je hier echt niet op de hoek. Maar zeg nou zelf — hoe vaak kun je zeggen dat je in een hele stad bent geweest, zonder ooit een straat over te steken?
