Zelden tref je zo’n bont gezelschap als op het jaarlijkse Meeuwenschreeuw-kampioenschap in De Panne. Ieder voorjaar — weer of geen weer — verzamelen tientallen deelnemers uit alle hoeken van Europa zich aan de Belgische kust, compleet in meeuwenoutfit en klaar om hun longen uit hun lijf te schreeuwen.
Van fancy dress tot rauwe keelklanken: meeuw zijn voor één dag
Het event draait niet alleen om wie het hardst kan krijsen. Deelnemers worden beoordeeld op hun totaalplaatje: kostuum, mimiek én – het belangrijkste – wie de karakteristieke meeuwenklanken het best kan nadoen. Het klinkt misschien een tikje maf, maar vergis u niet: de sfeer is fanatiek en de concurrentie moordend.
Voor ieder wat wils: individueel, met vrienden of als jonkie
Naast het reguliere volwassenenklassement is er sinds vier jaar een speciale juniorcompetitie en zelfs een ‘kolonie’-categorie — teams van twee tot vijf straffe krijsers. De opdracht? Doe als een meeuw, leef je uit. Maar let op — je krijgt maar één kans.
Britse jongen kroont zich tot jongste schreeuwkoning
De grote verrassing van dit jaar kwam uit Engeland: de negenjarige Cooper Wallace, die met zijn indrukwekkende repertoire aan meeuwengeluiden met vlag en wimpel won bij de junioren. Zijn motivatie? Een meeuw beet hem jaren terug — sindsdien oefent hij zowat dagelijks op zijn seizoensgeluiden thuis en op straat.
Zijn klasgenoten werden er gek van — tot nu. “Eerst vonden ze het irritant, maar nu waren ze best trots,” vertelt Cooper (met een flinke grijns) aan The Times. “Ik wilde gewoon het geluid nadoen om die ene beet te herinneren. Maar nu vind ik meeuwen eigenlijk best leuk.”
Wat maakt een top-meeuw? De jury hanteert strenge criteria
- Klankkleur: Meeuwen krijsen niet allemaal hetzelfde. Hoe natuurgetrouw is het schreeuwen?
- Ritme: Geen kommaneukerij — de juiste cadans weegt zwaar mee.
- Variatie: Wie kan het hele scala aan geluiden overtuigend neerzetten, maakt kans op de hoofdprijs.
Volgens jurylid Seys draait het om “de imitatie zo waarheidsgetrouw mogelijk brengen — wie dat lukt, wint.”
Vredesduif of vliegende bandiet?
De organisatie ziet het event als méér dan een maffe hobby. Door beter te leren ‘luisteren’ naar meeuwen — letterlijk en figuurlijk — hopen ze het conflict tussen mensen en deze slimme vogels aan zee te verkleinen. Misschien krijgen ze zelfs meer begrip. Zeker bij kinderen lijkt dat te lukken.
Cooper, die intussen liever in een strandtentje luncht sinds een brutaal beest ooit z’n broodje pikte, zegt het mooi: “Meeuwen zijn eigenlijk best toffe dieren. Vooral vanwege hun geluid.” Dat hij nu etenstijd met wat meer omzichtigheid benadert, neem ik hem niet kwalijk — wie ooit een sandwich verloor aan zo’n gevederde dief, begrijpt dat wel.
