Het klinkt haast als een sterke kroeganekdote, maar het is voor mij dagelijkse realiteit: mijn naam, Tequilla Shian Jones, is direct geïnspireerd op mijn moeders favoriete cocktail. Toch heb ik zelf nog nooit een druppel alcohol aangeraakt — en dat levert regelmatig verrassende reacties op.
Soms denk ik: had mijn moeder destijds gewoon haar tweede keuze, Shaylee Shian, aangehouden, dan had ik mezelf op school een hoop lastige vragen kunnen besparen. Maar mijn vader tekende — mijn moeder was een beetje wazig na de bevalling — mijn huidige naam op het geboortepapier met een extra ‘l’ voor de zekerheid. Het resultaat: een naam die méér lijkt te passen bij een cocktailkaart dan bij een pasgeboren baby uit McDonough, Georgia.
Opgroeien als ‘Tequilla’ — meer dan alleen een naam
Als kind kreeg ik het regelmatig te verduren op school. Docenten dachten dat ik m’n eigen naam had verzonnen — of vroegen zich hardop af of mijn ouders wel helemaal nuchter waren. Klasgenoten maakten er geen geheim van dat ze mijn naam maar gek vonden, en de onvermijdelijke drankgrappen vlogen me om de oren. Op m’n twaalfde was ik er helemaal klaar mee en besloot ik voortaan door het leven te gaan als ‘Shian’ — mijn tweede naam.
Van schamen naar accepteren — en zelfs een beetje trots
Jarenlang vond ik het gênant als mensen naar mijn naam vroegen. Vooral in Zuidelijke staten, waar tequila niet zelden gewoon in het keukenkastje staat, begrepen mensen meteen de link. Op de basisschool maakte dat me onzeker: als de leraar een keer mijn naam hardop las, draaide de hele klas zich om. Eén keer was een juf ervan overtuigd dat ik haar voor de gek hield, tot ze het op het officiële aanwezigheidsoverzicht controleerde.
Toch veranderde er iets toen ik ouder werd. De plagerijen stopten, maar de nieuwsgierige reacties bleven. Het grappige? Mijn naam doet mensen verwachten dat ik een feestbeest ben, terwijl ik alcohol laat staan — nooit aan kunnen wennen. Mensen uit mijn omgeving vinden dat ironisch, en zelf vind ik het inmiddels vooral grappig.
Waarom ouders voor zulke namen kiezen
Zelfs nu, op m’n 23e, krijg ik nog geregeld de vraag hoe mijn naam is ontstaan. Mijn moeder had het jaar voor mijn geboorte al iets met de naam Tequila, maar kreeg toen een zoon — en daar paste het niet bij. Bij mij twijfelde ze tussen Tequila Sunrise (inderdaad, de cocktail van tequila, sinaasappelsap en grenadine, ooit razend populair bij strandtenten in Zandvoort of Scheveningen) en het meer traditionele Shaysee Shian. Zo zie je maar: soms bepaalt toeval je naam, zeker als de ouder zich niet helemaal helder voelt na de bevalling.
Leven met een unieke naam in Nederland
Het fenomeen is niet uniek voor Amerika. Ook bij ons komen steeds meer opvallende, soms drank-geïnspireerde namen op — van Jäger tot Bacardi (ja, die bestaan écht, check Burgerlijke Stand Amsterdam). Het kan best pittig zijn als kind, maar veel volwassenen leren hun unieke naam alsnog waarderen. Kleine tip voor ouders in spe: kijk niet alleen naar modetrends of je favoriete drankje — het is fijn als je kind zich later ook zonder gêne kan voorstellen op een sollicitatiegesprek bij een bedrijf als Bol of Rabobank.
Hoe je omgaat met een bijzondere naam
- Zorg voor een tweede naam: Handig als je je daar toch prettiger bij voelt — ik heb er zelf echt baat bij gehad.
- Wees eerlijk over het verhaal: Je unieke naam is vaak meteen een goed gespreksonderwerp.
- Gebruik humor: Soms is meedoen met de grap makkelijker dan je verdedigen. Zelf maak ik er nu luchtig een praatje over.
- Omarm het: Uniek zijn heeft voordelen — mensen onthouden je sneller.
Nu ik ouder ben en zelfstandig kapster, voel ik steeds meer dat mijn naam bij mij hoort. Of ik ooit nog overstap naar Tequilla in plaats van Shian? Wie weet, maar voorlopig reageer ik sowieso als ik iemand over tequila hoor praten — dat krijg je met zo’n naam.
herkenbaar of zelf een bijzondere (drank)naam? Deel je verhaal — deze tijd vraagt om échte persoonlijke verhalen!
