Elke dag rauwe kip, 100 dagen lang: John’s opmerkelijke uitdaging
Soms zie je op Instagram dingen waar je eerst twee keer van moet knipperen. John uit Florida, inmiddels een kleine internetberoemdheid, heeft zich voorgenomen om honderd dagen achter elkaar rauwe kip te eten — of totdat hij met maagproblemen in het ziekenhuis belandt. Alles is te volgen via zijn pagina Raw Chicken Experiment, waar inmiddels bijna 400.000 mensen zijn aangesloten.
Waarom überhaupt rauwe kip?
laatst deelde John in een video: “Deze hot sauce van Weaksauce Philly had ik opgestuurd gekregen, dus laten we ’m eens proberen.” Zonder enige terughoudendheid overgiet hij een rauw kipfiletje met de zoete en pittige saus en tikt het, zonder blikken of blozen, weg. Het hele experiment is geen stunt voor likes, benadrukt hij steeds.
John heeft al de nodige bizarre diëten geprobeerd, zegt hij: “Rauwe vegan, plant-based, vleeseter, alleen melk, rauwe biefstuk, rauwe zeevruchten, rauw varkensvlees, keto, zelfs bakken roomboter op beeld eten.” Zijn motivatie klinkt filosofisch — hij beschouwt elk voedingsexperiment als een kans om te ontdekken hoe zijn lichaam ergens op reageert.
Wat zeggen specialisten?
En toch, experts zijn het over één ding eens: kip hoort gaar. Rauwe kip kan bacteriën zoals salmonella bevatten, waardoor je flink ziek kunt worden. In de Verenigde Staten belanden volgens het CDC jaarlijks naar schatting ruim 1 miljoen mensen met een voedselvergiftiging door besmet gevogelte in bed.
- Rauwe kip kan diarree en braken veroorzaken
- De aanbevolen kerntemperatuur voor kip is 75°C (165°F)
- Besmetting is vaak niet te zien of te proeven
Met andere woorden: zelfs al staat het in Japan soms op de kaart als ’torisashi’ — je maag en darmen zullen je er niet altijd dankbaar voor zijn.
“Waarom ben je nog niet dood?”
Dat was de nuchtere vraag van de Australische radio-dj Kyle Sandilands toen John inbelde in de populaire ochtendshow ‘The Kyle and Jackie O Show’. John reageerde droog: “Ik haal mijn kippen bij een lokale boerderij in Florida. Geen antibiotica, geen chloor, alles vers en puur natuur.” Volgens John smaakt rauwe kip naar coquilles of garnaal — een beetje als Japanse sashimi, dus.
“Het probleem zit ’m niet per se in de rauwe kip an sich, maar in hoe ze dieren fokken op fabrieksboerderijen. Mijn kip komt van een adres hier een half uur verderop.” daar wordt volgens hem niet met injecties of kleurrijke chemie gewerkt.
Experiment met een disclaimer
John is open over de risico’s en benadrukt: “Ik raad het niemand aan om dit zelf na te doen.” Ook binnen zijn eigen voedingsonderzoek vindt hij rundvlees bijvoorbeeld een stuk veiliger. “Maar ja, dit is mijn persoonlijke freakshow — wie niet waagt, wie niet wint.”
Wat als het misgaat? John blijft nuchter: “Het ergste wat kan gebeuren is dat ik een week vaak naar de wc moet. Maar ik heb in mijn leven ergere dingen gedaan.”
Wat leert u hiervan?
- Blijf kritisch op virale food-trends — wat voor één persoon kan, is niet altijd goed voor een ander
- Koop kip bij een betrouwbare slager, zeker als je eten rauw of halfgaar eet
- Geëxperimenteer? Doe dat liever onder begeleiding van een voedingsdeskundige
- Een dag zonder rauwe kip is ook prima: probeer eens een kroket bij de FEBO of een kipburger bij Smullers
Kortom, liefde voor bijzondere experimenten mag best, maar gezond verstand blijft leidend. Wilt u uzelf een buikgriep besparen? Dan is een krokant gebakken kipfilet uit de oven thuis toch nog steeds favoriet — ook anno 2025.
