Stel je voor: je mag opeens alleen nog maar rundvlees, peren, courgette en rijst eten. Dat overkwam Amy Francis-Smith, een 32-jarige architect uit Leicester. Jarenlang bleef haar mysterieuze allergie voor dokters een raadsel — en de effecten ervan waren ingrijpend.
Een onverklaarbare crisis: alles werd plots gevaarlijk
Het begon in 2015 uit het niets. Amy, tot dan toe dol op goed eten, kreeg ineens flinke allergische reacties op dagelijkse voedingsmiddelen en zelfs op geuren die de meeste mensen niet opmerken — denk aan alles, van parfum tot de geur van schoonmaakmiddelen in de trein.
De gevolgen waren niet te onderschatten: Amy raakte ernstig ondervoed. Zes maanden lang leefde ze uitsluitend op die vier voedingsmiddelen. Alsof je iedere maaltijd een dobbelsteen gooit — kan ik dit vandaag wel verdragen? die onzekerheid sloopte haar.
- Zelfs bruiswater en de kou buiten gaven heftige reacties
- Openbaar vervoer werd een nachtmerrie
- Gek genoeg: vapes en benzinestations waren geen probleem
Zonder steun: de medische zoektocht
Het meest schokkende? De medische wereld wist geen raad. Amy werd doorverwezen, keer op keer, maar kreeg te horen dat haar klachten psychosomatisch waren. Sommige artsen suggereerden zelfs dat ze het zichzelf aandeed. Dit is in Nederland gelukkig minder gebruikelijk, maar het laat wel zien: zelfs anno 2025 lopen zeldzame ziektes soms nog tegen onbegrip op.
De allergische aanvallen namen drastisch toe. Na een paar triggers — onder andere op pinda’s en citroen — belandde ze zelfs in een anafylactische shock na het eten van een simpele tomaat. Op het dieptepunt kreeg Amy 50 dagen achter elkaar heftige reacties. Studeren in Londen ging niet meer, dus ze trok weer in bij haar familie in Leicester.
De diagnose: Mastcellen in opstand
Pas twee jaar later, in 2017, kwam de doorbraak. Amy kreeg de diagnose ‘mastcelactivatie syndroom’ (MCAS). Tegelijkertijd bleek ze Crohn en het Ehlers-Danlos syndroom te hebben — erfelijke aandoeningen die het bindweefsel aantasten.
Deze syndromen zorgen ervoor dat je hele lichaam constant ‘in de fik’ lijkt te staan, legt Amy uit. “Mastcellen zitten overal. Die van mij waren extreem actief en strooiden met stoffen die onder andere zwellingen, huiduitslag en ademhalingsproblemen geven. Al mijn organen deden niet meer wat ze moesten.”
- Problemen met lever, milt, blaas en hart
- Haar viel met bossen uit, tanden sleten veel te snel
- Neuropathie in handen en voeten — typisch iets waarvan artsen bij LUMC of Erasmus MC zeker wakker zouden liggen
Leren leven, opnieuw beginnen
Gelukkig kwam er langzaam verbetering. Dankzij steun uit haar omgeving, minder stress, beter voedingsmanagement én ontstekingsremming kon Amy haar leven voorzichtig weer opbouwen. Na veel proefjes en misbaksels in de keuken durfde ze weer meer te eten. Soms ging het mis, maar stapje voor stapje werd haar wereld groter.
Inmiddels eet ze weer vrijwel normaal en heeft ze haar master Architectuur aan Birmingham City University afgerond — gewoon, in 2025 voet aan de grond gekregen!
“Ik voeg steeds meer eten toe,” deelt Amy, “en word steeds sterker. Ik heb me nog nooit zo gezond gevoeld. Het leven lacht me weer toe, zelfs met af en toe een epic cheat day bij de FEBO of een stroopwafel bij de HEMA.”
Praktische lessen voor iedereen met rare klachten
- Raadpleeg altijd een specialist als klachten extreem zijn — in Nederland heb je uitstekende immunologen
- Noteer alles wat je eet en welke reacties je krijgt — een simpele spreadsheet doet wonderen
- Stressreductie en goede voeding zijn essentieel, ook al voelt het soms als mosterd na de maaltijd
- Laat je niet van het kastje naar de muur sturen: blijf vragen stellen en eis second opinions
Deze case is een reminder: rare gezondheidsklachten zijn zelden ‘tussen de oren’. Soms zit de oplossing pas na jaren ouderwets puzzelen. Dus: voel je je onbegrepen, dan sta je niet alleen.
