Rachel Lewis, 38, uit Arizona is beslist geen doorsnee taxidermist — zij tovert overleden varkentjes om tot échte spaarvarkens. Ja, van die ouderwetse waar je muntjes in stopt, alleen zijn deze in het echt geweest.
Toen ik vorig jaar via een artikel in de Volkskrant over haar werk las, moest ik even met m’n ogen knipperen: spaarvarkens van echte varkens. Inmiddels zijn haar pre-orders zo lang dat het een uitdaging is om bij te houden — de spaarvarkens vinden verrassend snel hun nieuwe baasjes.
Hoe kwam Rachel op het idee?
Ooit was Rachel kapster, tot ze ongeveer vier jaar geleden haar passie voor taxidermie ontdekte tijdens een workshop. De trigger? Haar man blijkt fervent jager en reinigt daarnaast schedels voor andere jagers uit de regio.
“Ik heb altijd al iets gehad met het verzorgen van dieren — vroeger wilde ik dierenarts of mortuarium-assistent worden,” vertelt Rachel. Uiteindelijk besloot ze na enige hulp met de jachttrofeeën iets voor zichzelf te starten: Copper State Taxidermy is inmiddels een kleine hype in Arizona.
Het maken van het spaarvarken — meer dan je denkt
De creatie van zo’n spaarvarken blijkt best intensief. In plaats van de standaard schuimvorm moeten de varkentjes letterlijk doormidden, uitgehold en netjes afgewerkt worden — het is met recht een arbeidsintensief proces. Rachel wilde dat ze niet alleen mooi, maar ook functioneel zijn: het varkentje moet het gewicht van munten kunnen houden, en dat is even puzzelen.
Lokale roots — van boerderij tot familieherinnering
De meeste dieren haalt Rachel rechtstreeks van lokale boerderijen: “Ze vertelden me dat doodgeboren biggetjes anders vaak begraven worden, of simpelweg als afval eindigen. Zo krijgen ze toch een tweede leven.”
Niet onbelangrijk: alles gebeurt met respect voor het dier en in overleg met de boeren, geen snelle bio-industrie praktijken hier.
Spaarvarken als familie-erfstuk
De twee zoontjes van Rachel zijn er gek op — volgens haar vinden ze het zelfs leuker om geld in hun spaarvarken te stoppen dan in een gewone spaarpot. Het eerste exemplaar werd voor €700 verkocht; de meeste andere spaarvarkens zijn rond de €350. Ze gaf toe: “Ik had ‘m gerust zelf ook gehouden.”
Overigens — wist je dat er ook ideeën zijn voor geiten-spaarvarkens? Rachels zus helpt mee met het ontwerpen van sieradendoosjes en geheime opbergcompartimenten — handig voor wisselgeld, sleutels of zelfs de extra AH-bonuskaart.
Experimenteren binnen het vak
Nederlanders kijken misschien raar op van deze trend. Toch: alternatief gebruik van taxidermie neemt wereldwijd toe. In de coronatijd (2020) bouwde een Engelse taxidermist bijvoorbeeld een “high-five machine” van rattenpootjes, speciaal voor wie knuffels en high-fives door de lockdown moest missen.
En vorig jaar liet een Australisch gezin hun overleden golden retriever opzetten — als tapijt, inderdaad. Het klinkt bizar, maar voor veel mensen biedt zo’n creatief project juist troost.
Wat kunnen we hiervan leren?
- Respectvol omgaan met dieren kan creatief én functioneel zijn
- Lokale makers geven oude tradities (en dieren) een tweede leven
- Een uniek cadeau of familie-erfstuk hoeft niet uit China te komen — soms vind je ze gewoon bij een kleine ondernemer in de buurt
Rachel experimenteert inmiddels verder — binnenkort misschien een geiten-spaarvarken. Zelf hou ik mijn ogen open voor een typisch Nederlandse variant, zeg een klein Fries zwartbont spaarpotje — wie weet, straks in de etalage van een Amsterdams kunstinitiatief.
