Heeft u ooit zo’n diepe verbondenheid met de natuur gevoeld, dat het haast ongewoon leek? In 2025 zijn relaties met de natuur allesbehalve zeldzaam in Nederland — maar soms nemen mensen dit tot het uiterste. Sonja Semyonova (45), zelfbenoemd ‘ecoseksueel’, ging hierin nog een stap verder: ze is smoorverliefd op een oeroude eik. En nee, dat betekent niet dat ze er bijzondere dingen mee doet onder de bladeren — haar ervaring draait om een pure connectie, vol energie en zingeving.
Ecoseksualiteit: als de aarde uw geliefde wordt
Eerst even een stapje terug. Wat ís ecoseksualiteit eigenlijk? Volgens “Here Come The Ecosexuals” is het een levensinstelling waarbij men de aarde ziet als iets romantisch, sensueels — soms zelfs als (potentiële) geliefde. Klinkt zweverig, maar wie regelmatig gaat wandelen langs het Amsterdamse Bos of een middagje al fietsend door de Veluwe trekt, herkent ongetwijfeld die diepere connectie met bomen en planten.
Van stadsleven naar diepe wortels — Sonja’s verhaal
Sonja verhuisde in 2020 naar Vancouver Island, op zoek naar rust. Midden in de lockdown, tussen dagelijke wandelingen, viel haar oog steeds op een machtige eik. “Vijf keer per week liep ik langs dat pad, voelde hoe ik thuiskwam bij die boom,” vertelt Sonja. “Langzaam ontstond er iets: als ik tegen de boom leunde, voelde ik me gedragen door iets groots en krachtigs. Daar zat — gek genoeg — een soort erotiek in.”
Waarom bomen anders voelen dan mensen
De liefde voor de boom werd alleen maar dieper richting de zomer van 2021. Wat anderen zoeken in nieuwe relaties, vond Sonja bij haar eik: het gevoel van klein zijn — maar wél stevig ondersteund. “Bij mensen blijft dat gevoel vaak tijdelijk. Maar de aanwezigheid van de eik is stabiel, veilig. Je kunt niet vallen.”
- Bomen oordelen niet — ze zijn er gewoon
- De seizoenen brengen altijd iets nieuws, net als in menselijke relaties
- Die energie is meer dan fysiek — het is troostend, inspirerend
Ecoseksualiteit is méér dan seks met planten
Sommigen denken misschien: is dit niet gewoon een vreemde voorkeur? Maar volgens Sonja gaat het niet om lichamelijk contact. “Mensen denken vaak dat ecoseksualiteit letterlijk seks tussen mensen en de natuur betekent. In werkelijkheid is het een manier om het sensuele in het leven te onderzoeken — zonder taboes en binnen de grenzen van respect.”
Ze haalt een rake parallel aan: “De seizoenen volgen is voor mij ‘erotisch’. Ik zie hoe in de winter alles sterft — en in het voorjaar komt alles weer tot leven, zoekt het verbinding.”
Waarom we allemaal iets kunnen leren van deze boomliefde
Misschien klinkt het wat vergezocht, maar ecoseksualiteit wint terrein in 2025. Ook in Nederland zie je festivals als Oerol of Dag van het Park mensen dichter bij de natuur brengen. Sonja gelooft dat onze ‘wortels’ herontdekken juist nú belangrijk is — voor onszelf én voor het klimaat.
“We gaan niet voor niets picknicken in het Vondelpark of wandelen door het Drentsche Aa-gebied. We willen ons letterlijk voeden met die levens-energie — en daar zit iets sensueels in.”
Tips om meer óp te gaan in de natuur
- Neem elke dag 10 minuten om bewust te luisteren, ruiken, voelen in een stadspark of in uw achtertuin
- Probeer een keer te leunen tegen een boom op de Veluwe — voel wat het met u doet
- Schrijf op wat u voelde na een regenbui, of tijdens een zonnige lentedag
- Stel u open voor de ‘zintuigen’ van de natuur — u hoeft niet verliefd te worden, wel aanwezig te zijn
Een nuchtere blik op plantpassie
Dat sommige mensen zich diep tot bomen of bossen aangetrokken voelen, is eigenlijk zo gek nog niet — onze voorouders leefden veel nauwer met de natuur. Misschien is deze ‘boomliefde’ juist een frisse reminder: de natuur biedt iedereen troost, steun en ja, soms zelfs pure opwinding. Wie weet ontdekt u er zelf nog een nieuwe energiebron.
