De emotionele sfeer onder de Joodse gemeenschap
De sfeer bij leden van de Joodse gemeenschap in en rond Bondi Beach is zwaar beladen met gevoelens van woede en verdriet na de gewelddaad die tijdens een Hanukkah-viering 15 mensen het leven kostte.
Veel van hun frustratie richt zich op de overheid, die wordt beschuldigd van het negeren van waarschuwingen over antisemitische dreigingen voorafgaand aan de aanval op 14 december. Tegelijkertijd is er binnen de gemeenschap ook sprake van diepe droefheid en zelfreflectie over de rol die zij spelen in een buurt die bekend staat om zijn Joodse wortels en in de bredere Australische samenleving.
Persoonlijke verhalen en historische context
Linda Royal vertelt dat haar ouders na de inval van Nazi-Duitsland in Polen in 1939 naar Litouwen vluchtten voordat ze twee jaar later in Sydney aankwamen, geholpen door illegale transitvisa uitgegeven door een Japanse diplomaat.
Volgens haar kwamen haar ouders naar Bondi omdat het een arbeiderswijk was die betaalbaar was. Ze beschrijft hoe de Joodse gemeenschap sinds de komst van haar ouders is gegroeid, met onder meer overlevenden van de Holocaust en later vluchtelingen uit de landen van de voormalige Sovjet-Unie, die vaak werden geweigerd bij het emigratieproces naar Israël.
“Er was een sterke gemeenschapszin,” zegt Royal. “De Joodse gemeenschap blijft samen. We worden helaas voortdurend geconfronteerd met vervolging.”
De impact van de recente tragedie
De ergste massa-schietpartij in Australië sinds decennia heeft de gemeenschap diep geraakt: “Het heeft ons volledig ontwricht,” aldus Royal. “Het zal nooit meer hetzelfde zijn.”
De autoriteiten hebben de twee verdachten geïdentificeerd als de 24-jarige Naveed Akram en zijn 50-jarige vader, Sajid Akram. De vader werd op de plaats van het incident doodgeschoten, terwijl zijn zoon onlangs werd aangeklaagd voor 59 strafbare feiten, waaronder terrorisme en 15 moordpogingen, nadat hij ontwaakte uit een coma.
Onderzoek wijst uit dat het duo werd geïnspireerd door de ideologie van de terreurgroep Islamitische Staat. In de auto van de jongere verdachte werden twee zelfgemaakte ISIS-vlaggen gevonden. Hoewel ISIS het incident prijst, claimde de groep geen verantwoordelijkheid en noemde het in een officieel document “de trots van Sydney.”
Reacties en publieke gevoelens
Naast het verdriet over de aanval bestaat er ook grote woede en razernij, aldus Alex Ryvchin, mede-CEO van de Executive Council of Australian Jewry, in een telefonisch interview.“Het is niet alleen de dreiging van de muur, maar de gemeenschap heeft de overheid herhaaldelijk gewaarschuwd voor wat er zou kunnen gebeuren,” zegt hij.
Hij beschrijft hoe de confrontatie uitliep op geweld, van beledigende slogans en agressieve straatprotesten tot vandalisme en brandstichtingen in synagogen in de afgelopen jaren. Volgens Ryvchin was het altijd te voorzien dat het tot moord zou leiden, en dat is nu het geval.
Hij wijst erop dat zowel de federale regering als de leiders in New South Wales niet adequaat hadden gereageerd op voorstellen om antisemitisch geweld aan te pakken, inclusief meer zichtbaar politiewerk en het beperken van pro-Palestina-protesten die agressiever werden en de Joodse gemeenschap tegenwerken.
Overheidsmaatregelen en politieke reacties
Vanaf dinsdag debatteert New South Wales over strengere wapenwetten en maatregelen tegen het tonen van terroristische symbolen en het beperken van demonstraties. Andere staten overwegen vergelijkbare stappen.
Premier Anthony Albanese meldt dat zijn regering zich zal inzetten tegen hate speech en wapengeweld en nauw zal samenwerken met deelstaten voor nieuwe wetgeving.
De kritiek op het beleid is niet overal gelijk verdeeld. Sommigen uiten bezorgdheid over de snelle invoering van nieuwe wetten, die mogelijk ongrondwettelijk zijn, zoals journalisten en leden van de Joodse gemeenschap aangeven.
Drie activistische groepen die de Palestijnse zaak en inheemse Australiërs ondersteunen, hebben aangekondigd huidige voorstellen voor nieuwe wetten in Australië aan te vechten bij het hooggerechtshof.
Controverse rond de politieke en maatschappelijke respons
Ryvchin betoogt dat een commissie van onderzoek noodzakelijk is zodat de Joodse bewoners zonder angst door de straten kunnen lopen en opnieuw samen kunnen vieren zonder de aanwezigheid van politie op daken, zoals bij de Hanukkah-viering.
Albanese heeft zich tot dusver verzet tegen dergelijke initiatieven, onder meer uit angst voor een langdurig proces en het feit dat soortgelijke commissies in het verleden geen resultaat hadden opgeleverd bij soortgelijke incidenten.
Vast staat dat de gebeurtenis een blijvende impact zal hebben op Bondi en haar bewoners. Linda Royal stelt dat men nu deze plek associeert met een nieuwe plaats van Joodse slachtoffers, iets wat niet weg te nemen is.
