Introductie van de migratieactie en context
Recentelijk is de eerste groep klimaatmigranten uit Tuvalu, een klein eilandstaat in het centrale deel van de Grote Oceaan, in Australië aangekomen. Ze hopen hier hun banden met hun onder water wegzakkende thuisland te behouden. Volgens informatie van Australische ambtenaren hebben meer dan een derde van de 11.000 inwoners van Tuvalu een visum aangevraagd om naar Australië te migreren, gebaseerd op een overeenkomst tussen beide landen uit twee jaar geleden.
Regulering en selectieproces
Het aantal visums per jaar is beperkt tot 280 om een ‘brain drain’ te voorkomen in de kleine eilandstaat. Onder de geselecteerden bevinden zich onder meer de eerste vrouwelijke vorkheftruckchauffeur van Tuvalu, een tandarts en een predikant die zich richten op het behoud van hun spirituele leven, op vele duizenden kilometers van huis. Australianen beheren het proces en selecteren de migranten op basis van hun behoefte en de beschikbare plaats.
Geografie en dreiging
Tuvalu bestaat uit een reeks lage atol-illusies die zich verspreiden over de Grote Oceaan, tussen Australië en Hawaï. Het meest kwetsbare deel, Funafuti, lijkt bijna niet breder dan de weg in sommige gebieden. Families wonen onder rieten daken, terwijl kinderen voetbal spelen op de landingsbaan vanwege gebrek aan ruimte. Volgens wetenschappelijke prognoses van NASA zal tegen 2050 de dagelijkse getijden de helft van Funafuti onder water laten verdwijnen, waar 60% van de bevolking woont. Bij een zeespiegelstijging van ongeveer drie voet, zou het grootste deel van de eilandgroep, tot 90%, onder water verdwijnen, wat een aanzienlijke dreiging vormt voor de bewoners.
Persoonlijke verhalen van migranten
Manipua Puafolau, afkomstig van Funafuti, arriveerde twee weken geleden in Australië. Als traineepredikant bij de meest vooraanstaande kerk van Tuvalu, is hij van plan om in het kleine stadje Naracoorte in Zuid-Australië te wonen, waar veel Pacificaanse migranten werkzaam zijn in seizoensgebonden landbouw en vleesverwerking. Hij benadrukte dat de migratie niet alleen voor hun fysieke en economische welzijn is, maar ook voor spirituele begeleiding.
Kitai Haulapi, de eerste vrouwelijke vorkheftruckchauffeur van Tuvalu, is recentelijk getrouwd en zal zich in Melbourne vestigen. Ze hoopt een baan te vinden en bij te dragen aan haar land door geld terug te sturen naar haar familie. Haar doel is om haar kennis en vaardigheden te gebruiken om zowel haar familie als haar culturele gemeenschap te ondersteunen.
Ook tandarts Masina Matolu, met drie kinderen en een zeeman als echtgenoot, verhuist naar Darwin in het noorden van Australië. Ze plant samen te werken met inheemse gemeenschappen en ziet haar emigratie als een kans om haar kennis te delen en toe te passen in haar nieuwe omgeving.
Politieke en sociale aspecten
De premier van Tuvalu, Feleti Teo, bezocht recentelijk de gemeenschap in Melton, Melbourne, om de waarde van het onderhouden van sterke banden en culturele verbindingen te benadrukken tijdens de migratieprocessen. De Australische minister van Buitenlandse Zaken, Penny Wong, stelde dat deze klimaatmigranten zullen bijdragen aan de Australische samenleving en dat de visa een mogelijkheid bieden voor mensen uit Tuvalu om te wonen, studeren en werken, terwijl de effecten van klimaatverandering toenemen.
Australië richt ondersteuningsdiensten op om de nieuwkomers te helpen zich te vestigen in steden zoals Melbourne, Adelaide en in Queensland. Er wordt gestreefd naar het opzetten van een robuust netwerk van hulp en integratie voor de migranten en hun families, om de overgang te vergemakkelijken en duurzame banden te behouden.
