Een gewone avond in het gezellige theater van het Melbourne Comedy Festival, verandert plots in een nationale discussie. Waarom? Omdat Trish Faranda, moeder van drie, vriendelijk doch dringend werd verzocht de zaal te verlaten toen haar zeven maanden oude baby begon te huilen tijdens het optreden van stand-upcomedian Arj Barker.
Faranda trad naar voren in het Australische tv-programma A Current Affair. maar ook daar werd haar verhaal overstemd door babygeluiden — een ironisch detail waar online commentaar niet mals over was.
De reacties lieten niet op zich wachten. Op Facebook schreven kijkers onder meer: “Als je zelfs een interview van vijf minuten niet door kunt komen vanwege je kind — is een comedyshow dan wel de plek?” Anderen vonden het ronduit ‘eigenwijs’ dat Trish überhaupt haar baby meenam naar een adults only-show.
De spagaat tussen ouderschap, vrijheid en overlast
Dit incident raakt een gevoelige snaar. Steeds vaker zie je nieuwe ouders die hun kroost meenemen naar plekken waar dat vroeger ondenkbaar was — van hippe koffiezaakjes tot festivalpodia als Lowlands of De Parade. is het ‘nieuwe normaal’ echt zo normaal als we denken?
- Publiek belang versus individueel recht: Wie bepaalt waar de grens ligt?
- Leeftijdsgrens: Op het ticket stond duidelijk: 15-plus. De organisatie heeft dat blijkbaar laten vieren — bij elk concert in AFAS Live of cabaretshow in De Kleine Komedie zou dit ongekend zijn.
- Empathie of irritatie? Veel reacties zijn scherp. “Als je weet dat je baby kan huilen, waarom zou je het risico nemen?” zeggen sommigen. Terwijl een kleine groep juist haar ‘moed’ prijst.
Wat zegt Trish Faranda zelf?
Faranda zelf blijft kalm in haar mediaoptredens — iets wat je in deze storm niet iedereen na zou doen. “Ze was niet aan het gillen, hooguit wat gekir en gebrabbel”, vertelt ze tegen 3AW Radio. Ze benadrukt dat ze bewust vooraan aan de zijkant had plaatsgenomen, om bij eventuele overlast snel te kunnen vertrekken.
Ze vraagt zich af waarom een comedyshow geen plek voor een baby zou mogen zijn: “Als iemand lacht of hoest, wordt die toch ook niet weggestuurd?” Volgens haar waren zij en haar kind nauwelijks storend.
De comedian: heldere communicatie & grenzen stellen
Arj Barker verdedigt zijn besluit stevig. “Het staat op elk ticket: vanaf 15 jaar. Het is super frustrerend als je timing in de war raakt — ik doe veel met pauzes, intonatie, interactie.” Hij wijst met name naar de organisator die het toelaat dat een jonge baby de zaal in komt. “Op een podium als TivoliVredenburg werkt een kleine verstoring hard door.”
Over het geven van borstvoeding heeft Barker overigens géén mening: “Het maakt me niet uit of iemand voedt. Dat was niet het punt — het ging om de afleiding.”
En wat vindt Nederland?
- De sfeer in de zaal: Zelf ben ik al jaren vaste gast bij de cabaretfestivals in Amsterdam en Utrecht. Als iemand hard lacht of appt, keurt men dat hier al snel af. Nederlandse zalen zijn klein: een huilende baby hoor je direct. Iedereen herinnert zich nog dat incident bij Dolf Jansen in DeLaMar, toen een peuter ook nét iets te enthousiast meedeed…
- Wat kun je als ouder doen? Check vooraf de huisregels van Pathé, DeLaMar of Ziggo Dome: vaak mag je met jonge kinderen gewoonweg niet naar binnen. Of kies bewust voor voorstellingen waar ouders mét baby’s welkom zijn (‘babybios’ of speciale theaterochtenden).
Tot slot: is er een gulden middenweg?
Dit soort discussies raken ons allemaal. We willen ruimte geven aan ouders, zonder dat publiek of artiesten er hinder van ondervinden. Misschien moeten theaters net zo’n aanpak als het Amsterdamse Carré overwegen: duidelijke regels, heldere communicatie én soms babyvriendelijke middagvoorstellingen — zo houden we iedereen blij.
Wat vindt u? Hoort een baby bij het cabaret? Of zetten we toch liever een oppas-app in — bij voorkeur eentje van het vertrouwde Oppasland of Charly Cares — en kiezen we samen voor een zorgeloze avond uit?
