Een zeldzaam, hoopgevend beeld: ruim 400 zeeberenzwelpen rustend in een baai bij het Farallon Islands National Wildlife Refuge, net buiten San Francisco. Het mooiste? Alles staat op video.
“Het leek wel of ze stapelbedden maakten van zichzelf en elkaar—terwijl de golven ze alle kanten op wierpen,” vertelt Gerry McChesney, beheerder van het reservaat, aan SFGATE.
Zelf kon ik het bijna niet geloven: zoveel dieren samen, ongegeneerd in hun element. Gewoon leuk om naar te kijken.
McChesney telde maar liefst 440 pups bij elkaar. De beelden deelde hij via de Amerikaanse Fish and Wildlife Service op Instagram. Het werd beschreven als “een indrukwekkende comeback” – en wie de video ziet, snapt waarom.
Kleine kanttekening uit de mond van McChesney zelf: “Dit is een minimumtelling, want je ziet nooit alle dieren tegelijk. Er zijn er dus sowieso meer geweest.”
Van op het randje van uitsterven naar terugkeer
Begin 19e eeuw waren deze dieren absoluut verdwenen door de jacht op hun vacht. McChesney schat dat er tussen 1810 en 1838 zo’n 150.000 zeeberen zijn omgekomen—het zijn verbijsterende aantallen.
Gelukkig kwam er begin vorige eeuw verandering: in 1911 werd met het Northern Fur Seal Treaty het jagen op zeeberen op volle zee verboden. De Marine Mammal Protection Act uit 1972 deed daar qua bescherming nog een schepje bovenop.
Twee jaar na die wet, in 1974, werden de Farallon-eilanden grotendeels gesloten voor publiek. Doel: rust geven aan de zeeberen, zodat ze veilig konden terugkeren en zich voortplanten.
Voor het eerst in 150 jaar: een welp geboren
Pas in 1996 was het eindelijk zover: na meer dan 150 jaar zag de eerste zeeberenzwelp hier het levenslicht. Dat moment voelt nog steeds historisch.
Nu, bijna dertig jaar later, zijn de welpen met honderden terug — een zeldzaam succesverhaal voor een soort die ooit bijna was verdwenen langs onze kust.
Hoe overleven de jonge zeeberen?
Biologen zagen vorig jaar voor het eerst wat oudere welpen die de baai als schuilplaats gebruiken – een slimme zet, want roofdieren als haaien komen er nauwelijks. “Shark-attacks vormen absoluut een bedreiging, en de welpen weten dat,” aldus McChesney.
Om die reden is deze afgelegen baai voor hen de perfecte plek om veilig te zwemmen en spelen—zonder continu op hun hoede te hoeven zijn voor rovers uit de diepte.
Waarom u dit niet wilt missen
- Het is uniek om zoveel zeeberenzwelpen bij elkaar te zien; deze kans krijgt u in Nederland niet snel.
- Het filmfragment is te vinden op de officiële Insta van U.S. Fish and Wildlife Service — aanrader als u net als ik dol bent op natuurfoto’s van over de oceaan.
- Voor natuurliefhebbers die avontuurlijke reizen plannen: bezoek het Californische Farallon National Wildlife Refuge, maar check van tevoren of delen toegankelijk zijn.
- En een tip voor thuis: droomt u van het spotten van zeeberen in eigen land? In Blijdorp (Rotterdam Zoo) en Ecomare op Texel kunt u vergelijkbare zeezoogdieren van dichtbij zien.
Kortom — de terugkeer van de zeeberen aan de Californische kust is niet alleen een prachtig natuurverschijnsel, maar ook een inspirerend bewijs van wat bescherming kan bereiken. Het motiveert om in Nederland soortgelijke natuurprojecten te blijven steunen. Duik zeker even in de beelden als u vandaag wat extra hoop of verwondering kunt gebruiken.
