Er zijn van die namen waar je als ouder trots op bent, maar waar je kind de rest van zijn jeugd over struikelt. In 2025 wil je gewoon zonder stress je naam aan de huisarts doorgeven of je sportpas laten maken. Toch deelt een 17-jarige uit Nederland op Reddit zijn worsteling: zijn voornaam is nauwelijks uit te spreken én te spellen — en hij gaat hem veranderen zodra hij volwassen is.
“Lewckee” — een naam die hoofdbrekens bezorgt
“Mijn naam is Lewckee,” schrijft hij op vrijdag. “Je spreekt het uit als ‘LOEK’. Zodra ik 18 ben, verander ik het in Luke.” De naam werd ooit bedacht als eerbetoon aan zijn opa.
Zijn post met de titel “Volgend jaar verlost van deze tragische schrijfwijze” kreeg in korte tijd honderden reacties. Veel lezers vroegen zich hardop af hoe hij er ooit mee heeft geleefd.
- “Wauw, dit is echt vreselijk,” reageert iemand fel. “Je hebt groot gelijk dat je er vanaf wilt.”
- Anderen proberen het praktisch te bekijken: “Lewck… Oké, samen uitgesproken als Luke, begrijpelijk. Maar waar zijn die extra e’s dan goed voor? Succes, gast — hopelijk loopt het soepel.”
- En weer een ander grapt: “Dankjewel, niemand hoeft meer te puzzelen hoe hij het moet uitspreken.”
Een commenter zegt het direct tegen de ouders: “Laat ze maar weten dat dit écht niet werkt. Eén stille e is nog te verdedigen. Maar twee? Dat is zelfs voor het Engels te gek.”
Ondersteuning van ouders — onverwachte steun in lastige keuzes
In een update laat Lewckee weten dat hij inmiddels zijn ouders heeft verteld over zijn plannen. Tot zijn verrassing reageren zij begripvol.
Zijn vader reageerde zelfs met een lach op het Reddit-bericht. “Ik dacht dat ze boos zouden worden, maar mijn vader ging rustig met me zitten en zei dat hij het niet leuk vond, maar iedere beslissing van mij zal steunen. Als mijn naam veranderen zo belangrijk voor mij is, begrijpt en accepteert hij het.”
Niet de enige met naamstress: herkenbare verhalen
Lewckee staat niet alleen. In 2019 vertelde iemand in de advieszegging van Ouders van Nu dat haar man stiekem de tweede naam van hun pasgeborene had aangepast. Waarom? Zijn moeder vond de originele spelling niet ‘mannelijk’ genoeg. Zo werd “Finley” ineens “Finlay” — en daar kwam zijn partner pas achteraf achter. Echt typisch een gevalletje van: wie betaalt, bepaalt?
En eerder dit jaar kreeg een Canadees stel dat hun dochter “Chree” noemde, ongezouten kritiek. Vrienden en familie vonden dat het klonk als “tree”— een soort geheime code voor cannabis. Haar volledige naam? Chree Mary Jane. Toegegeven, haar tweede naam is geïnspireerd op familie—maar je kunt raden wat de grapjes tijdens verjaardagen zijn.
Tips: waar let u op als u een naam kiest?
- Test hem hardop. Laat een onbekende de naam voorlezen — als hij hapert, is het misschien te ingewikkeld.
- Check de spelling. Valt de naam te spellen in één keer? Of moeten mensen het altijd navragen?
- Vraag om feedback. Komt de naam niet vreemd over in de buurt — of klinkt hij als een rare bijnaam?
- Denk aan toekomstige wijzigingen. In Nederland vraagt een naamswijziging best wat papierwerk — check de eisen van de gemeente voordat u iets unieks bedenkt.
Tot slot
Namen geven blijft iets persoonlijks, maar het kan je kind het leven flink bemoeilijken. En in Nederland — waar alles via DigiD en overheidsformulieren loopt — is een naam die je gewoon makkelijk uitspreekt en intypt echt een stuk fijner. Al blijft een beetje lef in naamkeuze nooit verkeerd. En zeg nou zelf, binnenkort gewoon “Luke” — dat klinkt net wat makkelijker op het terras van de HEMA.
