De laatste bastion voor gewonde dieren in Gaza
Een eenvoudige tentenopvang blijft de enige overgebleven hoop voor gewonde en hongerige dieren in Gaza, dat zwaar is getroffen door de oorlog. Terwijl de omstandigheden voor de vrijwilligers en medewerkers onhoudbaar worden, blijft hun inzet voortduren.
Saeed Al-Aar, de oprichter van het Sulala Dierenreddingsopvangcentrum in 2006, vertelde recent aan NBC News dat men geen dieren kan zien die vertrouwen op de mensen en zelf eten zonder iets te delen. Zijn woorden benadrukken de diepe verbondenheid die hij voelt met de dieren die hij probeert te redden.
Door de jaren heen vechten onder extreme omstandigheden
Ondanks de voortdurende beschietingen, gebrek aan gereedschap, voer en medicijnen, is de opvang sinds het begin van het conflict twee jaar geleden altijd operationeel gebleven. Het team richt zich op het helpen van ondervoede en gewonde honden, katten, ezels en paarden.
Op de locatie in Deir al-Balah zijn enkele honden met drie benen te zien tussen de dieren die vrij rondlopen. Dit onderstreept de negatieve impact van de oorlog. In een grote tent werken dierenartsen en vrijwilligers samen om een IV-injectie toe te dienen aan een kleine, huilende pup.
Pijn en improvisatie onder de meest moeilijke omstandigheden
Dr. Hossam Mortaja, een van de weinige nog werkende dierenartsen in Gaza, wordt vaak gedwongen tot improvisatie. Hij gebruikt verlopen medicijnen of menselijke geneesmiddelen zoals amoxicilline wanneer de dierenartsbenodigdheden op zijn.
Hij verklaart dat dieren net als mensen lijden en angstgevoelens vertonen, soms in uiterste staten van shock of convulsies. Het kliniek ondersteunt ongeveer 70 honden en 50 katten, veel van hen gewond of hun eigenaren kwijt door de oorlog. Tijdens de ergste tekorten aan hulp biedt het team de dieren schaars rijst, pasta en ingeblikte tonijn aan om hongersnood te voorkomen.
De afname van de dierenpopulatie en de gevolgen
Sinds het uitbreken van de oorlog in oktober 2023 is de dierenpopulatie in Gaza significant gedaald. Volgens het Euro-Med Human Rights Monitor is ongeveer 97% van de veestapel vernietigd door bombardementen, honger en plundering. Dit betreft onder andere koeien, schapen, geiten en pluimvee.
Grote dieren zoals ezels en paarden zijn teruggelopen tot ongeveer 30% van hun oorspronkelijke aantal. Wandeldieren worden niet gespaard; talloze honden en katten worden in de steek gelaten door families die vluchten. Dit resulteert in een toename van ondervoeding en ziekten zoals parvovirus, bloedarmoede en ademhalingsinfecties.
Veterinaire rapporten beschrijven dieren in de toestand van ‘cachexie’, een ernstige afbraak die het immuunsysteem verzwakt, en leidt tot uitbraken van gastro-enteritis, geelzucht en oogziekten. De kliniek van Sulala behandelt deze condities dagelijks.
De rol van dieren als bron van troost en ondersteuning
Veel mensen zoeken troost in dieren. Sommigen vinden steun bij honden, anderen bij katten. Tijdens de oorlog zagen vrijwilligers dat mensen hun best deden dieren te verzorgen en te beschermen, zowel katten als honden. Ze kregen regelmatig voedsel van het opvangcentrum.
Het Sulala-team werkte onder omstandigheden die gevaarlijk en nijpend waren, terwijl Israël zijn aanval op Gaza voortzette. Sinds het begin van het staakt-het-vuren in oktober is de situatie in Gaza City enigszins verbeterd, maar volgens een rapport van de Integrated Food Security Phase Classification blijft de situatie bijzonder kritiek. Voedselnood dreigt de volledige strip te treffen.
Verlies en solidariteit te midden van conflicten
Een van de vrijwilligers, Muath Talat Abo Rokba, die met Sulala samenwerkte en zijn eigen dierenkliniek had, werd in oktober door Israëlische troepen gedood. Hij was op dat moment nabij de ruïnes van zijn huis in het gebied Jabalia, dichtbij de ‘gele lijn’ die Israëlisch gecontroleerd gebied markeert. Sulala bevestigt dat hij tijdens de aanval voltrokken is, hoewel het Israëlische leger zegt niet op de hoogte te zijn van een specifiek incident.
Annelies Keuleers, een vrijwilliger uit België en woordvoerder voor Sulala, zegt dat ze voortdurend bezorgd is om de veiligheid van het team dat op de grond werkt. Ze getuigt dat Saeed en zijn kinderen in gevaarlijke situaties verkeerden tijdens evacuaties, waarbij zij achtergelaten dieren probeerden te redden die daar al dagen hongerden.
Ze beschrijft dat ze soms een dag of anderhalf niets van hen heeft gehoord en dat dat erg beangstigend was, omdat ze niet zeker wist of er al gebombardeerd of gedood was.
De voortdurende humanitaire crisis ondanks stilstand van de oorlog
Ondanks de fragiele wapenstilstand blijven de menselijke lijden en de dierenproblematiek acuut in Gaza. De hulpverlening is slechts minimaal omdat de situatie gevaarlijk blijft en de basisvoorzieningen nog niet hersteld zijn.
De Wereldgezondheidsorganisatie waarschuwde dat, hoewel het door de wapenstilstand mogelijk werd om enkele hulpgoederen binnen te brengen, de humanitaire noden enorm blijven. De hulp beperkt zich tot de meest essentiële overlevingsbehoeften.
Lucia Elmi, de adjunct-directeur noodhulp van UNICEF, benadrukt dat de kwetsbare verbeteringen snel kunnen verdwijnen als het essen van het conflict hervat wordt. Ze pleit voor voortdurende humanitaire toegang, het herstel van basisvoorzieningen en duurzame vrede.
Toewijding te midden van dreiging en verlies
Ondanks de voortdurende gevaren blijven Saeed Al-Aar en de andere dierenartsen en vrijwilligers zich inzetten voor de dieren, ondanks het menselijk lijden dat nog altijd voortduurt. Ze blijven meegaan in de strijd, gedreven door een diepe zorg voor de dieren die in voortdurende gevaar zijn.
Al-Aar zegt dat ze leven in angst en gruwel, net als veel anderen in Gaza, en dat hun werk niet stopt ondanks de omstandigheden die hen treffen.
