Toen dr. Jeffrey Long in 1998 de Near-Death Experience Research Foundation oprichtte, had hij net zijn medische opleiding afgerond in Houston. Sindsdien verzamelt hij getuigenissen van mensen die het onverklaarbare hebben meegemaakt — en zijn conclusie is opvallend: volgens hem stapelt het bewijs zich op dat leven na de dood bestaat.
Wat is een bijna-doodervaring eigenlijk?
Een bijna-doodervaring, kortweg BDE, gebeurt als iemand comateus is of zelfs klinisch dood verklaard wordt — dus geen hartslag meer heeft — maar tóch een heel heldere ervaring beschrijft. Denk aan dingen zien, horen, intense emoties voelen, maar soms ook contact met andere ‘wezens’. En dat allemaal terwijl het lichaam niet reageert.
Beelden die blijven hangen
Jeffrey Long verzamelt en analyseert deze verhalen inmiddels al ruim 25 jaar. Volgens hem zijn de overeenkomsten vaak verbluffend.
- 45% van de mensen zegt hun lichaam van buitenaf te hebben waargenomen: het bewustzijn lijkt los te komen en ‘boven’ het lichaam te zweven.
- Omstanders bevestigen soms wat iemand in ‘buiten-lichamelijke toestand’ heeft waargenomen — vaak met details die niet bekend kónden zijn.
Een typisch voorbeeld: een vrouw viel van haar paard, raakte bewusteloos, en vertelde later exact wat haar paard had gedaan onderweg naar de stal — terwijl zijzelf daar fysiek onmogelijk bij kon zijn. Zulke verhalen zijn lastig te verklaren.
‘Tunnels’, lichten en ontmoetingen
Natuurlijk is geen enkele bijna-doodervaring precies hetzelfde. Maar veel mensen beschrijven een tunnel, fel licht, het ontmoeten van overleden dierbaren en zelfs het beruchte ‘film van je leven’ die aan je voorbij trekt. Volgens Long horen zelfs kleine kinderen — zónder dat ze er ooit over gelezen hebben — deze typische elementen te noemen.
Is het allemaal toeval?
“Wetenschappelijk snap ik nog steeds niet hoe dit verklaard kan worden,” geeft Long eerlijk toe. Hij heeft hersenonderzoek gedaan, bekende theorieën bekeken, maar geen van de verklaringen houdt volgens hem echt stand. De schaal van de verhalen is gewoon te groot. En hij staat niet alleen: professor Bruce Greyson van de Universiteit van Virginia kwam tot dezelfde conclusie na zijn eigen BDE.
Hoe vaak gebeurt het eigenlijk?
- 10-20% van de mensen die op het randje van de dood balanceren, rapporteert een BDE
- Ongeveer 5% van álle mensen wereldwijd heeft naar schatting zo’n ervaring gehad
Ook in Nederland kennen we onze eigen voorbeelden. Er circuleren lokale verhalen op fora als FOK! en bij talkshows als “Jinek” duiken regelmatig Nederlanders op die iets soortgelijks claimen.
Blijft er dan iets van ons over?
Greyson zegt het treffend: “Al het bewijs wijst erop dat wij méér zijn dan alleen dit lichaam. Misschien blijft er na onze dood iets over — wat, dát blijft vooralsnog één groot mysterie.”
Wat moet je hiermee?
- Sta open voor persoonlijke verhalen. Iedereen beleeft dit anders, er is geen ‘standaard BDE’.
- Heb je zelf iets vreemds meegemaakt? Praat er eens over: er zijn in Nederland volop lotgenotengroepen — bijvoorbeeld bij Tijdschrift ParaVisie.
- Nieuwsgierig geworden? Zowel de stichting van Long als die van Greyson publiceert jaarlijkse rapporten met (anonieme) Nederlandse inzendingen.
Of je nou sceptisch bent of niet: het heeft iets geruststellends. Misschien is het leven minder zwart-wit dan we denken — en ligt er na de laatste ademtocht nog iets op ons te wachten.
