Een professor aan Princeton, berucht vanwege zijn opvattingen rondom het heroverwegen van sex tussen mens en dier, heeft zich opnieuw in het oog van een storm gewerkt. Dit keer werd Peter Singer fel bekritiseerd nadat hij zijn volgers op X (voorheen Twitter) oproep gaf om een “prikkelend” artikel te lezen getiteld “Zoofilie is moreel toelaatbaar”.
Sinds 1999 doceert dr. Peter Singer bio-ethiek aan het beroemde Center for Human Values van de Ivy League-universiteit. Begin deze week deelde hij de link naar het artikel—op X barstte de kritiek direct los.
Volgens de 77-jarige ethicus daagt het journal-artikel “één van de krachtigste taboes van onze samenleving uit” en pleit het “voor morele toelaatbaarheid van bepaalde vormen van seksueel contact tussen mens en dier.” Singer omschreef het zelfs als een perspectief dat vraagt om een serieuze, open discussie over dier- en seks-ethiek. Zijn advies: “Lees en denk na.”
Het artikel, anoniem gepubliceerd in het Journal of Controversial Ideas, beweert dat dieren kunnen instemmen met seks en dat dit niet altijd schadelijk zou zijn. “Het pleidooi dat zoöfilie toegestaan kan zijn, staat stevig. Vaak gehoorde bezwaren zijn zwak of onvoldoende onderbouwd”, aldus de auteur.
In de conclusie wordt de bal bij de critici gelegd: “Tegenstanders van zoöfilie hebben meer nodig dan verontwaardiging—ze hebben betere argumenten nodig. Permissiviteit zou nu het uitgangspunt moeten zijn, het tegendeel moet onderbouwd worden.”
Singer—zelf vegetariër—genoot faam sinds zijn boek “Animal Liberation” uit 1975, waarin hij pleitte tegen dierproeven. Maar zijn standpunten roepen geregeld stevige reacties op social media op. Eén gebruiker vatte het scherp samen: “Eten mag niet, neuken wel?” Een ander: “Iemand moet zijn harde schijf maar eens controleren.”
Niet iedereen in de academische wereld steunt Singer. Gary Francione, professor aan Rutgers University, merkte fijntjes op dat Singer “al decennia pleit voor het heroverwegen van bestialiteit.”
Francione wees op een essay uit 2001, waarin Singer schreef: “Seks met dieren hoeft niet wreed te zijn. Wie is nooit op een feestje geweest waar een hond tegen iemands been aanrijdt? Meestal wordt dat afgekapt, maar privé vinden sommige mensen dat niet erg—soms ontstaan er zelfs wederzijds bevredigende situaties.” Francione voegt toe: “Ik vond het toen ziekmakend en nu nog steeds. Maar blijkbaar is provoceren zijn handelsmerk.”
De originele post van Singer stond zaterdagmiddag nog steeds online. Of we zijn reactie krijgen, blijft onzeker.
Op Facebook probeerde Singer inmiddels de gemoederen wat te bedaren. Hij benadrukte dat hij het stuk niet zelf schreef, enkel mede-hoofdredacteur is van het Journal of Controversial Ideas. Het doel van het blad: “ruimte bieden aan controversiële ideeën, juist om cancelcultuur te doorbreken.” Elk artikel wordt anoniem én door vakgenoten beoordeeld: “Het feit dat het gepubliceerd wordt, betekent niet dat ikzelf of mijn mede-redacteuren het ermee eens zijn,” aldus Singer.
Of deze rel de maatschappelijke discussie over grenzen van taboes verandert, is nog maar de vraag. Feit is wel dat ethiek, ook in 2025, volop in beweging blijft — zeker in Nederland waar we graag het debat niet uit de weg gaan, maar soms met opgeheven wenkbrauwen blijven lezen.
