Een bizarre bungy jump in Spanje zorgt voor opschudding op social media. Een instructeur duwde een angstige vrouw van een brug naar beneden, ondanks haar wanhopige geschreeuw en haar poging zich vast te klampen aan de reling. De video van dit opzienbarende moment is al meer dan 4,2 miljoen keer bekeken — en geloof me, je vergeet ’m ook niet snel.
De hoofdpersoon, Christina, plaatste het filmpje zelf online met de caption: “Ze zeiden dat ik de schreeuw-award van het jaar had gewonnen.” Je voelt gelijk de mix van humor en ongemak: in haar gezicht zie je pure paniek als ze aan de rand van de brug staat, meters boven het water van een Spaans riviertje.
Terwijl Christina zich zichtbaar schrap zet en met waterige ogen steeds “nee, nee, nee” roept, probeert haar vriendin achter de camera haar nog een hart onder de riem te steken: “Niet naar beneden kijken, Chris!” Merkwaardig advies trouwens — wie zou niet even gluren?
Ze omklemt de reling alsof haar leven er vanaf hangt (en dat doet het eigenlijk ook). Dan grijpt de instructeur in: hij probeert haar hand los te wrikken en duwt ineens een selfiestick in haar hand. Echt alsof je bij Slagharen bent en de medewerker je aanmoedigt voor de achtbaan — maar dit is Pekelbrug bij Bilbao, geen familiepark.
Zonder haar nog een seconde te gunnen, zet de instructeur haar arm naar voren en — hup — met een subtiele kniestoot vliegt Christina het diepe in. De GoPro legt haar vlucht vast: van gillend vol paniek tot met open mond heen en weer bungelen onder de brug. Het moment na de sprong verandert haar angst langzaam in een soort extatische ontlading: ja, nu kan ze er zelfs om lachen.
Grenzen aan adrenaline: wanneer is het te veel?
Toch hadden kijkers zo hun bedenkingen. “Als ze nee zegt, waarom duwt hij haar dan?” vroeg iemand zich af. Of: “Mensen die drie keer nee zeggen verdienen direct hun geld terug — iemand duwen is niet oké.” Dit soort discussies zie je vaak bij extreme sporten. Hoe voer je iemand tot het uiterste zonder hun grenzen écht te overschrijden?
- Wees scherp op consent: Een instructeur moet veiligheid op 1 zetten, niet zijn eigen ego.
- Durf je grens te stellen: Jij bepaalt of je springt — al sta je al aan de afgrond.
- Kijk eerst naar je gevoel: Begin alleen aan een bungy jump als je wilt, niet omdat je vriendin pusht of een TikTok wil maken.
Wat kun je doen als je op het punt staat af te haken?
Vroeger, bij De Pier in Scheveningen, stond ik zelf ook eens met klamme handen op een springplatform. Maatje naast me lachte — ik twijfelde. Achteraf blij dat ik gekozen heb voor mezelf: afgehaakt, frietje gehaald, alsnog goed verhaal.
Durft u niet? Zeg dat dan rustig. Meestal is annuleren prima; vaak krijg je gewoon een voucher voor een volgende keer.
Laat je nooit pushen – letterlijk
Het hoort erbij — adrenaline, spanning en soms spijt. Maar niemand, ook geen haastige instructeur in een Spaans dorpje, mag voor u beslissen of u springt. De grens tussen aanmoedigen en over grenzen gaan is dun — zo dun als het bungy-touw zelf.
Dus, inspiratie uit Christina’s verhaal? Ja. Maar besef: de mooiste sprongen zijn die waarvoor u zélf kiest. En die friet in Scheveningen smaakte na mijn ‘afhaakmoment’ trouwens extra goed.