Je zou denken dat postverzendingen anno 2025 wel sneller zouden verlopen, maar soms verrast de werkelijkheid meer dan welke Netflix-serie ook. In december 2023 viel er bij een huis aan de Elm Grove in Westgate (vlakbij Canterbury) ineens een ansichtkaart op de mat. Niet zomaar een kaartje, maar eentje die in augustus 1981 verstuurd was — uit Sydney, Australië, met een bestemming ergens aan de overkant van het Kanaal.
Het verhaal achter de verdwijntruc van deze kaart
Samantha Williams, de huidige bewoonster van het huis aan Elm Grove, stond even met haar ogen te knipperen. De kaart droeg de groeten van “Gerry” voor een zekere Steve Padgett — “Padge” voor vrienden. Niemand in de buurt herinnerde zich nog iemand met die naam. De precieze weg die deze kaart heeft afgelegd? Daar kunnen zelfs de postbodes van PostNL alleen maar naar raden.
Wat stond er op de ansichtkaart?
- Avontuurlijke kiekjes van het Operahuis in Sydney in volle glorie, destijds net tien jaar oud.
- Gerry schreef vanaf het adres Dawes Point in Sydney (postcode 2000) en leek zelf ook niet altijd snel te reageren: “just read your letter dated 8 May” — blijkbaar was langzaam reageren niet ongewoon bij deze vrienden.
- Een knipoog naar “koloniale gewoonten” die communicatie misschien vertraagden, volgens Gerry’s eigen woorden.
- De wens om Steve een mooie zomer te wensen en licht cynisme over het feit dat een eigen vakantie er voor Gerry niet in zat.
Een postzegel als tijdscapsule
Wat het verhaal helemaal bizar maakt — de aanvankelijk 35 cent postzegel, die nog steeds pontificaal op de kaart prijkt. In 1981 bracht dat je boodschap de halve wereld over, tegenwoordig betaal je bij Australia Post voor een kaart naar het VK €2,85 (en dan hoop je dat het niet nóg eens verdwaalt). Zo’n postzegel is inmiddels haast een relikwie uit een andere tijd.
Waarom duurde het zo lang?
Williams vroeg zich af of de kaart misschien al die jaren vast is blijven zitten in een sorteercentrum — een scenario dat goed past bij alle Royal Mail-strubbelingen in het VK van de laatste tijd, inclusief stakingen en duizenden klachten over zoekgeraakte post. De Britse Royal Mail reageerde echter: men denkt dat iemand de kaart pas recent opnieuw in het systeem heeft gestopt, misschien na een verhuizing of een flinke opruimbeurt op zolder.
Snail mail op een heel nieuw niveau
Wat deze vondst vooral zo mooi maakt: een ansichtkaartje dat z’n eigen reis van ruim vier decennia overleeft en als stille getuige vertelt over vriendschap, wereldreizen en hoe alles kan veranderen behalve het gevoel van warme groeten op papier. Williams hoopt nu alsnog contact te krijgen met Steve Padgett, om deze tijdscapsule bij de rechtmatige ontvanger te bezorgen — misschien via een oproep in de lokale krant of een ouderwetse flyer bij de Coop om de hoek.
Waarom ons dit raakt
- We delen allemaal wel eens iets wat onverwacht lang onderweg is — of dat nu een pakketje van Bol.com is, of een kaartje met een verhaal.
- Oude post verbindt generaties en laat zien hoe klein en grillig de wereld kan zijn.
- Het is een herinnering om soms wat meer stil te staan bij de charme van trage post. Whappjes zijn snel, maar een kaart overleeft desnoods decennia… en wie weet, brengt het ook u nog een verrassing.
Hebt u ooit zoiets meegemaakt?
Deel vooral uw eigen verhalen — misschien waait er straks nog een ouderwetse kaart bij u naar binnen. Want zeg eerlijk: zoiets wilde toevallig elk van ons ooit meemaken. Al is het alleen maar voor dat onbetaalbare wow-moment aan de deur.
